2e9e281e-3488-47da-8e96-7ce7ce6e8ce7_3928

Sygn. akt: KIO 3928/25

WYROK

Warszawa, dnia 5 listopada 2025 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodnicząca:Aleksandra Kot

Protokolant: Piotr Cegłowski

po rozpoznaniu na rozprawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 15 września 2025 r. przez wykonawcę GISPartner sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu (dalej: „Odwołujący”) w postępowaniu prowadzonym przez Polską Agencję Kosmiczną z siedzibą w Gdańsku (dalej: „Zamawiający”),

przy udziale uczestnika po stronie Zamawiającego – wykonawcy SmaIIGIS sp. z o.o. z siedzibą w Krośnie (dalej: „Przystępujący”)

orzeka:

1.Uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutu z pkt 3 petitum odwołania oraz nakazuje Zamawiającemu: unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty, powtórzenie czynności badania i oceny ofert, w tym uznanie za bezskuteczne dokonanego przez Przystępującego zastrzeżenia jako tajemnicy przedsiębiorstwa informacji zawartych w Wykazie osób sporządzonym według wzoru stanowiącego Załącznik nr 11 do SWZ w całości.

2.W pozostałym zakresie oddala odwołanie.

3.Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego w części 1/3 oraz Odwołującego w części 2/3 i:

3.1.zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego tytułem wpisu od odwołania, kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) poniesioną przez Odwołującego tytułem wynagrodzenia pełnomocnika oraz kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) poniesioną przez Zamawiającego tytułem wynagrodzenia pełnomocnika;

3.2.zasądza od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kwotę 5 000 zł 00 gr (słownie: pięć tysięcy złotych zero groszy);

3.3.znosi wzajemnie pomiędzy stronami koszty wynagrodzenia pełnomocników.

Na orzeczenie – w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Zamówień Publicznych.

Przewodnicząca:…………………………………

Sygn. akt: KIO 3928/25

Uzasadnienie

Polska Agencja Kosmiczna z siedzibą w Gdańsku (dalej: „Zamawiający” lub „PAK”) prowadzi na podstawie ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1320 ze zm., dalej: „ustawa Pzp”) postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego pod nazwą: „Detekcja miejsc odkrywkowej eksploatacji kopalin” (Numer referencyjny: BO/24/2025, dalej: „Postępowanie”).

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 15 maja 2025 r. pod numerem: 314104-2025.

Wartość wskazanego zamówienia przekracza progi unijne.

15 września 2025 r. wykonawca GISPartner sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu (dalej: „Odwołujący” lub „GISPartner”) wniósł odwołanie wobec niezgodnych z ustawą Pzp czynności Zamawiającego w Postępowaniu w postaci:

1)opublikowanej w dniu 5 września 2025 r. informacji z dnia 3 września 2025 r. o wyborze jako najkorzystniejszej oferty wykonawcy SmaIIGIS sp. z o.o. z siedzibą w Krośnie (dalej: „SmaIIGIS”);

2)odmowy udostępnienia Odwołującemu pełnej treści zastrzeżonych przez SmallGIS, jako tajemnica przedsiębiorstwa, dokumentów w postaci Wykazu osób sporządzonego według wzoru stanowiącego Załącznik nr 11 do Specyfikacji Warunków Zamówienia (dalej: „SWZ”).

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:

1)art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy Pzp w związku z art. 16 ustawy Pzp wobec zaniechania odrzucenia oferty SmallGIS w sytuacji, w której oferta tego wykonawcy nie spełnia warunków udziału w Postępowaniu w zakresie Wykazu usług na potwierdzenie spełniania warunku udziału w Postępowaniu określonego w Rozdziale IX ust. 2 pkt 4 SWZ;

ewentualnie na wypadek nieuwzględnienia powyższego zarzutu z pkt 1 powyżej,

2)art. 128 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy Pzp w związku z art. 16 ustawy Pzp wobec zaniechania wezwania SmallGIS do uzupełnienia lub wyjaśnienia podmiotowych środków dowodowych, pomimo tego, że złożone podmiotowe środki dowodowe w zakresie Wykazu usług na potwierdzenie spełniania warunku udziału w Postępowaniu określonego w Rozdziale IX ust. 2 pkt 4 SWZ nie potwierdzają spełniania warunków udziału w Postępowaniu, wobec czego nie doszło do złożenia podmiotowych środków dowodowych potwierdzających spełnienie warunków udziału w Postępowaniu;

3)art. 18 ust. 3 ustawy Pzp w związku z art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1233 ze zm., dalej: „u.z.n.k.”) w związku z art. 16 pkt 1 ustawy Pzp, wobec odmowy udostępnienia Odwołującemu pełnej treści dokumentów i informacji opisanych powyżej w pkt 2 określającym zakres zaskarżenia, zastrzeżonych przez SmallGIS w sytuacji, w której SmallGIS nie dokonał skutecznie zastrzeżenia tych informacji, jako tajemnicy przedsiębiorstwa, nie wykazując spełnienia przesłanek warunkujących zastrzeżenie tajemnicy przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania oraz nakazanie Zamawiającemu:

1)unieważnienia czynności badania i oceny ofert oraz unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty SmallGIS;

2)udostępnienia informacji i dokumentów objętych przez SmallGIS tajemnicą przedsiębiorstwa w postaci pełnej treści Wykazu osób sporządzonego według wzoru stanowiącego Załącznik nr 11 do SWZ;

3)powtórzenia czynności oceny i badania ofert oraz odrzucenia oferty SmallGIS ewentualnie wezwania SmallGIS do uzupełnienia lub wyjaśnienia podmiotowych środków dowodowych w zakresie Wykazu usług na potwierdzenie spełniania warunku udziału w Postępowaniu określonego w Rozdziale IX ust. 2 pkt 4 SWZ.

23 października 2025 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęła odpowiedź na odwołanie, w której Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania w całości.

W piśmie procesowym z dnia 15 października 2025 r. wykonawca SmaIIGIS sp. z o.o. z siedzibą w Krośnie wniósł o oddalenie odwołania w całości jako bezzasadnego.

Krajowa Izba Odwoławcza, rozpoznając na rozprawie złożone odwołanie i uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, stanowiska stron oraz uczestnika postępowania odwoławczego złożone na piśmie i podane do protokołu rozprawy, a także przedłożone dowody, ustaliła, co następuje.

Izba stwierdziła, że nie zachodzą przesłanki do odrzucenia odwołania, o których stanowi przepis art. 528 ustawy Pzp.

Izba stwierdziła, że Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia, kwalifikowanego możliwością poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy, o czym mowa w art. 505 ust. 1 ustawy Pzp, co uprawniało go do złożenia odwołania.

Izba ustaliła, że w terminie określonym w art. 525 ust. 1 ustawy Pzp do niniejszego postępowania odwoławczego skuteczne przystąpienie po stronie Zamawiającego zgłosił wykonawca SmaIIGIS sp. z o.o. z siedzibą w Krośnie (dalej: „Przystępujący”).

Odwołanie zostało rozpoznane w granicach zawartych w nim zarzutów (art. 555 ustawy Pzp) z uwzględnieniem zasady kontradyktoryjności postępowania (art. 534 ust. 1 ustawy Pzp). Rozpoznając przedmiotowe odwołanie Izba miała na uwadze treść akt postępowania (§ 8 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie postępowania przy rozpoznawaniu odwołań przez Krajową Izbę Odwoławczą).

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne:

Zgodnie z postanowieniami Rozdziału III ust. 1-2 SWZ:

„1. Przedmiotem zamówienia jest wykonanie usługi pn.: Detekcja miejsc odkrywkowej eksploatacji kopalin.

2. Przedmiot zamówienia będzie wykonywany w Etapach wskazanych w załączniku nr 1 – Szczegółowy Opis Przedmiotu Zamówienia (zwany dalej SOPZ)”.

W myśl postanowień Rozdziału IX ust. 2 pkt 4 SWZ:

„(…)

2. O udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy spełniają warunki dotyczące:

(…)

4)zdolności technicznej lub zawodowej

Zamawiający uzna warunek za spełniony, jeśli Wykonawca wykaże, że:

i.w okresie ostatnich pięciu lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy – w tym okresie, wykonał co najmniej dwie usługi/projekty polegające na przetwarzaniu i analizie danych satelitarnych o wartości co najmniej 500 000 zł brutto, z czego co najmniej jedna usługa/projekt musi dotyczyć opracowań związanych z wykorzystaniem danych satelitarnych do określenia naziemnych wyrobisk lub miejsc odkrywkowej eksploatacji kopalin

oraz

w okresie ostatnich pięciu lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy – w tym okresie, wykonał co najmniej jedną usługę/projekt polegający na pozyskaniu charakterystyk spektralnych metodą in situ przy użyciu odpowiednich urządzeń pomiarowych.

Uwaga:

Za wykonaną usługę Zamawiający rozumie taką usługę, która została zrealizowana na rzecz podmiotu (Zamawiającego/Odbiorcy) w ramach danej umowy i odebrana przez ten podmiot, jako wykonana należycie.

Wartość usług/projektów, o których mowa, musi wynosić łącznie co najmniej 500 000 zł brutto.

W przypadku usług wykonywanych ww. wymaganie odnosi się do wykonanej i odebranej części usługi.

ii.dysponuje lub będzie dysponował zespołem osób, które będą uczestniczyć w wykonywaniu zamówienia, które posiadają kwalifikacje zawodowe, uprawnienia, doświadczenie i wykształcenie niezbędne do wykonania zamówienia, w tym:

a.kierownik zespołu – D1 (1 osoba)

- wykształcenie wyższe w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych, ścisłych i przyrodniczych;

- w ciągu ostatnich 5 (pięciu) lat przed upływem terminu składania ofert kierował lub koordynował organizacją co najmniej dwóch usług/projektów polegających na opracowaniu oprogramowania lub aplikacji lub systemu informatycznego do przetwarzania danych przestrzennych lub polegających na przetwarzaniu danych satelitarnych w obszarze geologii,

b.ekspert ds. analizy danych satelitarnych – D2 (min. 1 osoba)

- wykształcenie wyższe w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych, ścisłych i przyrodniczych;

- w ciągu ostatnich 5 (pięciu) lat przed upływem terminu składania ofert był autorem lub współautorem co najmniej dwóch publikacji lub prac naukowych lub ekspertyz dotyczących zagadnień analizy danych satelitarnych w obszarze geologii,

UWAGA: Zamawiający uzna warunek za spełniony dla publikacji, prac naukowych lub ekspertyz opublikowanych w czasopismach naukowych, w recenzowanych materiałach z konferencji międzynarodowych, poprzez wydawnictwa publikujące recenzowane monografie naukowe, które w dniu publikacji znajdowały się na adekwatnych wykazach ogłoszonych przez ministra właściwego do spraw działów administracji rządowej oświata i wychowanie oraz szkolnictwo wyższe i nauka.

c.specjalista ds. przetwarzania i analizy danych satelitarnych – D3 (min. 1 osoba)

- wykształcenie wyższe;

- w ciągu ostatnich 5 (pięciu) lat przed upływem terminu składania ofert brał udział w realizacji co najmniej dwóch usług/projektów dotyczących przetwarzania i analizy danych satelitarnych w obszarze geologii.

Uwaga:

Zamawiający nie dopuszcza występowania tej samej osoby w różnych rolach w ramach jednej oferty.

(…)”.

Stosownie do brzmienia postanowień Rozdziału X ust. 3 SWZ:

„Wykaz podmiotowych środków dowodowych/oświadczenia i dokumenty, jakie zobowiązani są dostarczyć Wykonawcy w celu potwierdzenia spełnienia warunków udziału w postępowaniu oraz wykazania braku podstaw wykluczenia:

(…)

3. Wykaz podmiotowych środków dowodowych (aktualnych na dzień ich złożenia) składanych w postępowaniu na wezwanie Zamawiającego przez Wykonawcę, którego oferta została najwyżej oceniona - w celu potwierdzenia spełniania warunków udziału w postępowaniu dotyczących zdolności technicznej lub zawodowej:

1)Wykaz usług, wykonanych w okresie ostatnich 5 lat, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy - w tym okresie, wraz z podaniem ich przedmiotu, dat wykonania i podmiotów, na rzecz których usługi zostały wykonane (zwanym w SWZ „Wykazem usług” – Wzór stanowi Załącznik Nr 10 do SWZ) oraz załączeniem dowodów*, określających czy usługi te zostały wykonane należycie.

Przy czym dowodami, o których mowa wyżej są referencje bądź inne dokumenty sporządzone przez podmiot, na rzecz którego usługi zostały wykonane, potwierdzające ich należyte wykonanie, a jeżeli Wykonawca z przyczyn niezależnych od niego nie jest wstanie uzyskać tych dokumentów - oświadczenie wykonawcy.

Uwaga:

Jeżeli Wykonawca powołuje się na doświadczenie w realizacji usług wykonywanych wspólnie z innymi wykonawcami, ww. Wykaz musi dotyczyć usług, w których wykonaniu Wykonawca ten bezpośrednio uczestniczył.

2) Wykaz osób, skierowanych przez wykonawcę do realizacji zamówienia publicznego, w szczególności odpowiedzialnych za świadczenie usług, kontrolę jakości lub kierowanie, wraz z informacjami na temat ich kwalifikacji zawodowych, uprawnień, doświadczenia i wykształcenia niezbędnych do wykonania zamówienia publicznego, a także zakresu wykonywanych przez nie czynności oraz informacją o podstawie do dysponowania tymi osobami (zwanym w SWZ „Wykazem osób” - wzór stanowi Załącznik Nr 11 do SWZ).

(…)”.

W odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego z dnia 17 lipca 2025 r. w trybie art. 126 ust. 1 ustawy Pzp do przedłożenia aktualnych na dzień złożenia podmiotowych środków dowodowych wymienionych w Rozdziale X ust. 2 i 3 SWZ, SmallGIS złożył m.in. Wykaz usług zgodnie ze wzorem stanowiącym Załącznik nr 10 do SWZ oraz Wykaz osób skierowanych do realizacji zamówienia przygotowany na wzorze stanowiącym Załącznik nr 11 do SWZ (dalej: „Wykaz osób”), przy czym Wykaz osób został przedłożony w dwóch plikach, tj.: „Wykaz osób_jawny” oraz „Wykaz osób_tajny”.

Przystępujący w Wykazie usług powołał się na następujące inwestycje:

1)SBWS – Satellite Bird-Watch Service Projekt polegający na przetwarzaniu i analizie danych satelitarnych, który dotyczył m.in. opracowań związanych z wykorzystaniem danych satelitarnych do określenia naziemnych wyrobisk lub miejsc odkrywkowej eksploatacji kopalin. Wykonane w ramach systemu opracowania to analizy teledetekcyjne oparte o obrazowe dane satelitarne i wspierające m.in. badania wpływu zmiennej ilości i lokalizacji wyrobisk/odkrywkowej eksploatacji kopalin (kruszyw wydobywanych z dna rzeki) na zmiany rozmieszczenia i powierzchni odsypisk, powstających w nurcie rzeki Wisły (Dolina Środkowej Wisły) – usługa zrealizowana na rzecz RDOŚ w Warszawie w okresie od 6 maja 2020 r. do 1 marca 2023 r. o wartości brutto ponad 500 000 zł 00 gr (193 500 euro);

2)Teledetekcyjny System Analityczny Projekt polegający na przetwarzaniu i analizie danych satelitarnych – usługa zrealizowana na rzecz Biebrzańskiego Parku Narodowego w okresie od 4 grudnia 2019 r. do 16 marca 2022 r. o wartości brutto 1 537 254 zł 00 gr;

3)Pozyskanie dla obszaru 60 hałd z terenu Górnego Śląska danych teledetekcyjnych w tym lotniczego skaningu laserowego oraz zobrazowań hiperspektralnych, przetworzenie pozyskanych danych do postaci produktów pochodnych oraz opracowanie indywidualnych sprawozdań o cechach terenu dotyczących hałd i ich sąsiedztwa. Sprawozdania oparte były o bogaty zbiór danych, w tym satelitarnych i służyły do określenia wielu cech przestrzeni, w której dokonywało się eksploatacji kopalin. Projekt polegał m.in. na pozyskaniu charakterystyk spektralnych metodą in situ przy użyciu odpowiednich urządzeń pomiarowych (pomiary spektrofotometrem VNIR, SWIR) – usługa zrealizowana na rzecz Instytutu Dendrologii PAN w okresie od 16 lipca 2021 r. do 7 października 2022 r. o wartości brutto 297 660 zł 00 gr.

Do rzeczonego Wykazu usług SmallGIS załączył referencje oraz protokół odbioru usługi.

22 sierpnia 2025 r. PAK wezwał Przystępującego m.in. do złożenia wyjaśnień dotyczących treści podmiotowych środków dowodowych, tj. Wykazu usług w zakresie pozycji nr 1 i nr 2.

Pismem z dnia 27 sierpnia 2025 r. SmallGIS udzielił żądanych wyjaśnień.

5 września 2025 r. Zamawiający poinformował wykonawców, którzy złożyli oferty w Postępowaniu o wyborze najkorzystniejszej oferty wykonawcy SmaIIGIS sp. z o.o. z siedzibą w Krośnie.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, Izba uznała, że odwołanie zasługiwało na uwzględnienie w części.

Zgodnie z art. 16 ustawy Pzp zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób: zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców, przejrzysty i proporcjonalny.

Stosownie do brzmienia art. 18 ust. 1-3 ustawy Pzp:

„1. Postępowanie o udzielenie zamówienia jest jawne.

2. Zamawiający może ograniczyć dostęp do informacji związanych z postępowaniem o udzielenie zamówienia tylko w przypadkach określonych w ustawie.

3. Nie ujawnia się informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. z 2022 r. poz. 1233), jeżeli wykonawca, wraz z przekazaniem takich informacji, zastrzegł, że nie mogą być one udostępniane oraz wykazał, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa. Wykonawca nie może zastrzec informacji, o których mowa w art. 222 ust. 5”.

W myśl art. 128 ust. 1 i ust. 4 ustawy Pzp:

„1. Jeżeli wykonawca nie złożył oświadczenia, o którym mowa w art. 125 ust. 1, podmiotowych środków dowodowych, innych dokumentów lub oświadczeń składanych w postępowaniu lub są one niekompletne lub zawierają błędy, zamawiający wzywa wykonawcę odpowiednio do ich złożenia, poprawienia lub uzupełnienia w wyznaczonym terminie, chyba że:

1) wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo oferta wykonawcy podlegają odrzuceniu bez względu na ich złożenie, uzupełnienie lub poprawienie lub

2) zachodzą przesłanki unieważnienia postępowania.

(…)

4. Zamawiający może żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści oświadczenia, o którym mowa w art. 125 ust. 1, lub złożonych podmiotowych środków dowodowych lub innych dokumentów lub oświadczeń składanych w postępowaniu.

(…)”.

Art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy Pzp:

„1. Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli:

(…);

2) została złożona przez wykonawcę:

(…)

b) niespełniającego warunków udziału w postępowaniu, lub

(…)”.

Zgodnie z art. 239 ustawy Pzp:

„1. Zamawiający wybiera najkorzystniejszą ofertę na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w dokumentach zamówienia.

2. Najkorzystniejsza oferta to oferta przedstawiająca najkorzystniejszy stosunek jakości do ceny lub kosztu lub oferta z najniższą ceną lub kosztem”.

Stosownie do brzmienia art. 11 ust. 2 u.z.n.k. „Przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności”.

Przechodząc do rozpoznania zarzutów odwołania w pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że zarzut z pkt 3 petitum odwołania zasługiwał na uwzględnienie.

Należy wskazać, że art. 18 ust. 1 ustawy Pzp normuje fundamentalną zasadę udzielania zamówień publicznych, tj. zasadę jawności postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Zamawiający może ograniczyć dostęp do informacji związanych z postępowaniem o udzielenie zamówienia tylko w przypadkach określonych w ustawie (art. 18 ust. 2 ustawy Pzp). Wyżej wymieniona zasada doznaje ograniczenia w ust. 3 przytoczonego przepisu, który stanowi, że nie ujawnia się informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów u.z.n.k., jeżeli wykonawca, wraz z przekazaniem takich informacji, zastrzegł, że nie mogą być one udostępniane oraz wykazał, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa. Z przywołanego przepisu wynika, że to na wykonawcę nałożono obowiązek wykazania zamawiającemu przesłanek zastrzeżenia informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa. Z kolei rolą zamawiającego w toku badania ofert jest ustalenie, czy wykonawca temu obowiązkowi sprostał udowadniając, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa. W ocenie Izby sformułowanie użyte przez ustawodawcę, w którym akcentuje się obowiązek „wykazania” oznacza coś więcej aniżeli oświadczenia co do przyczyn objęcia informacji tajemnicą przedsiębiorstwa. Za wykazanie nie może być uznane ogólne uzasadnienie, sprowadzające się de facto do przytoczenia jedynie elementów definicji legalnej tajemnicy przedsiębiorstwa, wynikającej z przepisu art. 11 ust. 2 u.z.n.k. czy gołosłowne zapewnienie, że zastrzegana informacja ma walor tajemnicy przedsiębiorstwa. Izba podziela w tym zakresie ugruntowany pogląd wyrażany przez Krajową Izbę Odwoławczą zarówno na kanwie poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm., dalej: „ustawa Pzp2004”) jak i aktualnie obowiązującej ustawy Pzp, zgodnie z którym użyte przez ustawodawcę sformułowanie „wykazania”, nie oznacza wyłącznie „oświadczenia”, czy „deklarowania”, ale stanowi znacznie silniejszy wymóg „udowodnienia” (por. m.in. wyroki Krajowej Izby Odwoławczej: z dnia 6 grudnia 2021 r. o sygn. akt KIO 3334/21; z dnia 18 marca 2021 r. o sygn. akt KIO 506/21; z dnia 2 grudnia 2019 r. sygn. akt: KIO 2284/19, KIO 2288/19; z dnia 4 sierpnia 2022 r. o sygn. akt KIO 1823/22 oraz z dnia 27 marca 2023 r. o sygn. akt KIO 674/23). Podobnie wypowiada się również Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Zamówień Publicznych, który w swoich orzeczeniach wskazuje, że przewidziany przez ustawodawcę w art. 8 ust. 3 ustawy Pzp2004 (obecnie art. 18 ust. 3 ustawy Pzp) obowiązek „wykazania” winien być traktowany jako zbliżony do obowiązku „udowodnienia” w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1805 ze zm., dalej: „k.p.c.”) (zob. wyroki Sądu Okręgowego w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych: z dnia 1 października 2021 r. o sygn. akt XXIII Zs 53/21 oraz z dnia 24 lutego 2022 r. o sygn. akt XXIII Zs 133/21; por. wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych z dnia 24 listopada 2021 r. o sygn. akt XXIII Zs 87/21).

Następnie wymaga podkreślenia, że aby wykazać skuteczność zastrzeżenia danych informacji, wykonawca zobowiązany jest wykazać łącznie wystąpienie przesłanek definicji legalnej tajemnicy przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 11 ust. 2 u.z.n.k. I tak zgodnie z wyżej wymienionym przepisem, przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności. Zaniedbanie wykonawcy przejawiające się w braku łącznego wykazania przesłanek, o których mowa powyżej, wraz z przekazaniem informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa obciąża wykonawcę zastrzegającego tajemnicę przedsiębiorstwa i zwalnia tym samym zamawiającego z obowiązku zachowania określonych informacji w poufności. Innymi słowy, w sytuacji, gdy okaże się, że choć jedna z przywołanych przesłanek nie zostanie spełniona, to określona informacja nie stanowi tajemnicy przedsiębiorstwa i każdy może z niej korzystać bez ograniczeń.

W szczególności należy zauważyć, że przesłanka dotycząca wartości gospodarczej odnosi się nie tylko do informacji „innej”, ale także informacji technicznej, technologicznej i organizacyjnej. Zatem każda informacja, o której mowa w art. 11 ust. 2 u.z.n.k. musi przedstawiać pewną wartość gospodarczą dla wykonawcy właśnie z tego powodu, że pozostanie poufna. Wskazać należy, iż w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczy przyjmuje się, że wartość gospodarcza może wyrażać się w sposób pozytywny poprzez wycenę określonego dobra jako wartości niematerialnej i prawnej (przykładowo znaku towarowego, prawa autorskiego, czy pewnego unikalnego rozwiązania organizacyjnego, mającego trwałe zastosowanie i kreującego pewną wartość), posiadającą określoną wartość, dającą się ująć w określonych jednostkach pieniężnych (wycenić), która zarazem powinna zostać wyceniona jako przynależne uprawnionemu wartości (co do przedsiębiorstwa może znaleźć uchwytny wymiar w dokumentach księgowych oraz sprawozdaniu finansowym jako wartość niematerialna i prawna). Ponadto przejawem wartości gospodarczej może być w konkretnej sytuacji także potencjalna szkoda, jaką wykonawca może ponieść w razie, gdyby informacja została upowszechniona szerszemu gronu podmiotów. Istnienie owej szkody musi mieć jednak wymiar obiektywny, co oznacza że samo przekonanie wykonawcy o wartości przekazywanych przez niego informacji jest niewystarczające (tak m.in. wyroki Krajowej Izby Odwoławczej: z dnia 28 lipca 2022 r. o sygn. akt KIO 1810/22, z dnia 4 sierpnia 2022 r. o sygn. akt KIO 1823/22, z dnia 29 marca 2021 r. o sygn. akt KIO 720/21 oraz z dnia 6 grudnia 2021 r. o sygn. akt KIO 3334/21 ). Jak bowiem stwierdził Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych w uzasadnieniu wyroku z dnia 28 kwietnia 2023 r. o sygn. akt XXIII Zs 24/23: „(…) Subiektywne przekonanie wykonawcy, że dane informacje stanowią jego know-how, jest niewystarczające. Również samo oświadczenie o zastrzeżeniu danej informacji nie jest wystarczającym działaniem zmierzającym do zachowania danej informacji w poufności (…); (…) samo oświadczenie i deklaracja zastrzegającego w tym zakresie to zdecydowanie za mało, by uznać wymóg wykazania wartości gospodarczej lub charakteru informacji za spełniony. Zwłaszcza, że wartość gospodarcza musi mieć charakter obiektywny, oderwany od subiektywnej oceny i stanowiska zastrzegającego. Oczywistym jest bowiem, że wszelkie informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje, wypracowane przez lata działalności przez zastrzegającego, mają w jego ocenie wartość gospodarczą. Niemniej nie oznacza to, że z obiektywnego punktu widzenia mają one jakąkolwiek wartość dla innych podmiotów. Wykonawca powinien zatem wykazać, że takie informacje mogą być dla wykonawcy źródłem jakichś zysków lub pozwalać mu na zaoszczędzenie określonych kosztów. Wartość tę należy omówić i wykazać w odniesieniu do każdej zastrzeganej informacji, a nie jedynie gołosłownie zapewnić, że zastrzegana informacja taką wartość posiada. Nie wystarcza samo przeświadczenie zastrzegającego, że każda informacja z zakresu funkcjonowania przedsiębiorstwa ma jakąś (choćby niewielką) wartość gospodarczą, dlatego nie ma potrzeby jej wykazywać (…)” (por. wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych z dnia 1 października 2021 r. o sygn. akt XXIII Zs 53/21).

Przepis art. 18 ust. 3 ustawy Pzp określa również w sposób jednoznaczny moment, w którym wykonawca obowiązany jest zastrzec i wykazać zasadność utajnienia danych informacji stanowiąc, że powinno to nastąpić wraz z przekazaniem takich informacji. Wobec powyższego należy przyjąć, że zastrzeżenie tajemnicy przedsiębiorstwa oraz wykazanie, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa musi nastąpić jednocześnie. Każda spóźniona próba wykazania zasadności utajnienia danych informacji winna być zatem uznana za bezskuteczną, ponieważ ustawodawca nie pozostawił żadnych wątpliwości, że inicjatywa w powyższym zakresie należy wyłącznie do wykonawcy, który w odpowiednim momencie postępowania winien bez wezwania udowodnić zamawiającemu zasadność poczynionego zastrzeżenia. Brak wykazania w złożonym uzasadnieniu, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa lub złożenie uzasadnień ogólnikowych, równoznaczne wyłącznie z formalnym dopełnieniem tego obowiązku, powinno być traktowane, jako rezygnacja z – przewidzianej przepisami ustawy Pzp – ochrony, co aktualizuje po stronie zamawiającego obowiązek ujawnienia nieskutecznie utajnionych informacji.

Przenosząc powyższe rozważania prawne na kanwę niniejszej sprawy wskazać należy, że Przystępujący, do którego należała inicjatywa co do sposobu wykazania, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, nie sprostał ciężarowi łącznego wykazania przesłanek określonych art. 11 ust. 2 u.z.n.k. W pierwszej kolejności wymaga zaznaczenia, że niezwykle istotna okoliczność dla rozstrzygnięcia poczynionego przez Izbę wynika z tego, że wykazanie przesłanek skutecznego zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa musi zostać Zamawiającemu przedstawione w momencie przekazania informacji objętych zastrzeżeniem, a zatem w niniejszej sprawie SmallGIS powinien wykazać spełnienie przesłanek z art. 11 ust. 2 u.z.n.k. w momencie złożenia Wykazu osób. Tym samym uzupełnianie uzasadnienia zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa o nową argumentację przedstawioną przez Przystępującego w piśmie procesowym z dnia 15 października 2025 r., a także w oparciu o dowody załączone do rzeczonego stanowiska procesowego, należało uznać za spóźnione i z tych względów nie mogło zostać wzięte pod uwagę przy rozpoznaniu przedmiotowego odwołania. Zdaniem składu orzekającego takie działanie Przystępującego jednocześnie potwierdza, że argumentacja przedstawiona przez tego wykonawcę w uzasadnieniu zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa nie jest wystarczająca do uznania, że SmallGIS wykazał łączne wystąpienie wszystkich okoliczności, o których mowa w art. 11 ust. 2 u.z.n.k. Mając na uwadze powyższe Izba dokonując oceny tego, czy w Postępowaniu doszło do naruszenia przepisów ustawy Pzp wobec zaniechania odtajnienia i udostępnienia przez PAK pełnej treści Wykazu osób sporządzonego według wzoru stanowiącego Załącznik nr 11 do SWZ, analizowała treść pisma z dnia 28 lipca 2025 r. pt. „Zastrzeżenie tajemnicy przedsiębiorstwa”, na podstawie którego Zamawiający badał zasadność i skuteczność zastrzeżenia informacji zawartych w Wykazie osób jako stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa.

Należy odnotować, że Przystępujący zastrzegł jako tajemnicę przedsiębiorstwa wymagane przez Zamawiającego informacje dotyczące osób skierowanych do realizacji zamówienia w zakresie: imion i nazwisk, nazwy projektu/usługi, nazwy podmiotu, na rzecz którego zrealizowano projekt/usługę, terminu realizacji projektu/usługi oraz pełnionej funkcji w projekcie, które realizował zespół komercyjnie. Analiza treści „Zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa” wskazuje, że ma ono charakter zwykłej sztampowej deklaracji (zapewnienia) i z pewnością nie można w tym przypadku mówić o jakimkolwiek wykazaniu wartości gospodarczej w odniesieniu do każdej zastrzeganej informacji. Wszelkie twierdzenia SmallGIS w tym zakresie zostały bowiem oparte o stwierdzenia natury ogólnej dotyczące możliwości uzyskania hipotetycznej i bliżej nieokreślonej przewagi konkurencyjnej przez innych wykonawców po zapoznaniu się z treścią zastrzeżonego podmiotowego środka dowodowego. Przystępujący ograniczył się do wskazania, że: „(…) Informacje te mają dla Wykonawcy znaczącą wartość gospodarczą i handlową, ponieważ to skład zespołu wykonawcy, stanowi jeden z filarów uzyskania niniejszego zamówienia (…); (…) Wykonawca uznaje także, że o wartości gospodarczej tych informacji przemawia także fakt, iż ich bezprawne pozyskiwanie, wykorzystywanie lub ujawnianie wśród podmiotów konkurencyjnych, może spowodować szkody dla interesów ich właściciela, szkodząc jej naukowemu lub technicznemu potencjałowi, interesom gospodarczym lub finansowym, pozycji strategicznej lub zdolności do konkurowania. Utajniane informacje z zakresu: Załącznik nr 11 do SWZ – mają dla Wykonawcy również znaczącą wartość gospodarczą i handlową – Wykonawca bowiem, aby móc wystąpić w niniejszym przetargu, musi dysponować ściśle określonym, bardzo doświadczonym, unikalnym zespołem, dopasowanym i dedykowanym do tego projektu, posiadającym szczególne doświadczenie i kwalifikacje, a ujawnienie imion i nazwisk członków zespołu oraz nazwy projektu/usługi/nazwy firmy kontrahenta, oraz terminu realizacji projektu/usługi oraz pełnionej funkcji w projektach, które realizował zespół komercyjnie umożliwiłoby jego identyfikację, dlatego Wykonawca zastrzega te informacji (…); (…) usługi, których dotyczy zastrzeżenie, nie były realizowane w trybie postępowania o zamówienia publiczne, a tym samym informacje zawarte w Załączniku nr 11 do SWZ (w zakresie utajnienia) nie są nigdzie ujawnione do wiadomości publicznej. Dane kontrahentów i szczegóły kontraktów są znane jedynie określonej grupie pracowników upoważnionych do posiadania tego typu wiedzy. Inne podmioty nie mogą się o tym dowiedzieć w „zwykłej drodze” (…); (…) Dowiedzenie się przez inne podmioty konkurencyjne o kontraktach Wykonawcy może narazić go na znaczne starty. Jest bowiem praktyką firm zbieranie informacji udostępnianych w postępowaniach przetargowych i proponowanie innych warunków współpracy naszym Klientom i nakłanianie do skorzystania z usług innych podmiotów. Dlatego Wykonawca chroni te informacje jako stanowiące jego tajemnicę (…); (…) Duża konkurencyjność wśród firm na rynku usług specjalistycznych, a jednocześnie lawinowy wręcz rozwój tego rynku w ostatnich latach powoduje, że firmy i instytucje dotąd nie zajmujące się tą szczególną branżą lub nie posiadające takiego zaplecza technologicznego i osobowego, chcąc rozszerzyć swoją działalność, próbują zdobyć informacje na temat kompetencji i doświadczenia podmiotów posiadających wypracowaną pozycję na rynku, w tym także na temat posiadanej kadry pracowników lub współpracowników – zwłaszcza tej kluczowej i najbardziej doświadczonej. Największym i zarazem najrealniejszym zagrożeniem jest, iż w wąskiej dziedzinie rynku, firmy już doświadczone i funkcjonujące od dłuższego czasu na rynku poszukują cenionej i wysoko wyspecjalizowanej kadry, dążąc również do przejęcia pracowników lub przeciągnięcia na swoją stronę współpracowników na własne cele lub nakłaniają do działania na szkodę dotychczasowego pracodawcy/zleceniodawcy w celu obniżenia jego pozycji rynkowej (…)”. Należy podzielić stanowisko wyrażone przez GISPartner w uzasadnieniu odwołania, że Przystępujący uzasadnia wartość gospodarczą zastrzeżonych informacji przede wszystkim możliwością podkupywania pracowników, jednak SmallGIS nie wykazał w piśmie pt. „Zastrzeżenie tajemnicy przedsiębiorstwa”, aby ryzyko „podkupienia” osób wskazanych w Wykazie osób i poniesienia jakiejkolwiek szkody z tego powodu miało wymiar realny. W uzasadnieniu zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa Przystępujący nie wykazał, aby kiedykolwiek z powodu podkupywania pracowników doszło do zerwania współpracy między nim a daną osobą i aby poniósł z tego powodu jakąś szkodę. SmallGIS nie wykazał nawet, aby w ogóle na rynku takie zdarzenia rzeczywiście miały miejsce. Tymczasem – jak wynika z ugruntowanego orzecznictwa Krajowej Izby Odwoławczej oraz Sądu Zamówień Publicznych – okoliczność podkupywania pracowników musi być w konkretny sposób wykazana i nie może opierać się wyłącznie na składaniu w tym zakresie oświadczeń (zob. m.in. wyroki Krajowej Izby Odwoławczej: z dnia 24 kwietnia 2018 r. o sygn. akt KIO 637/18 oraz z dnia 11 kwietnia 2025 r. o sygn. akt KIO 1197/25). Jak stwierdził Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych w wyroku z dnia 28 kwietnia 2023 r. o sygn. akt XXIII Zs 24/23: „(…) Wykonawca zasadności ochrony wyżej wymienionych informacji poszukiwał w zagrożeniu przejęcia poszczególnych osób przez konkurencję. Niemniej, ani w wyjaśnieniach, ani także na rozprawie przed Krajową Izbą Odwoławczą skarżący nie przywołał choćby jednego konkretnego przypadku, w którym do próby realizacji takich praktyk by doszło. Wszelkie zatem dywagacje skarżącego w tej kwestii pozostają gołosłowne. Sąd nie zaprzecza fluktuacji kadr, która jest zjawiskiem normalnym na rynku pracy. Jednakże zwrócić należy uwagę, iż na gruncie prawnym „podkupowanie pracowników” w pewnych szczególnych okolicznościach należy rozpatrywać jako czyn nieuczciwej konkurencji, który musi zostać udowodniony. Skarżący zaś takiemu ciężarowi dowodu nie sprostał. Ponadto interes wykonawcy w tym zakresie może zostać zabezpieczony w inny sposób, np. przez zawarcie z pracownikami stosownych umów, a nie zastrzeganie tego rodzaju informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa (…)” (por. wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych z dnia 30 maja 2022 r. o sygn. akt XXIII Zs 43/22). Wymaga podkreślenia, że fluktuacja kadr jest zjawiskiem naturalnym na rynku pracy i właściwe zadbanie o satysfakcjonujące pracownika warunki leży po stronie pracodawcy. Skład orzekający w pełni podziela stanowisko wyrażone przez Krajową Izbę Odwoławczą w wyroku z dnia 26 kwietnia 2021 r. o sygn. akt KIO 698/21, w którym wskazano, że „(…) w interesie wykonawcy winno być zabezpieczenie się przed utratą kluczowych pracowników poprzez stworzenie atrakcyjnych warunków pracy i płacy, aby osoby takie nie były zainteresowane ofertą konkurencyjnych firm (…); (…) W tej sytuacji konieczne jest zapewnienie przez pracodawcę np. odpowiedniego wynagrodzenia dla pracowników, korzystnych warunków zatrudnienia a także zawarcie odpowiednich umów o zakazie konkurencji. Powoływanie się zaś na tajemnicę przedsiębiorstwa jako narzędzie do ochrony specjalistów przeznaczonych do realizacji zamówienia, w świetle zasady jawności postępowania należy uznać za nieprawidłowe (…)” (por. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 21 kwietnia 2022 r. o sygn. akt KIO 925/22). Izba zwróciła również uwagę, że Przystępujący w piśmie z dnia 28 lipca 2025 r. wskazał, iż usługi, których dotyczy zastrzeżenie nie były realizowane w trybie postępowania o udzielenie zamówienia (kontrakty komercyjne), a tym samym informacje zawarte w Załączniku nr 11 do SWZ (w zakresie utajnienia) nie są nigdzie ujawnione do wiadomości publicznej. Argument ten nie jest jednak przekonujący, ponieważ fakt, że niektóre projekty były realizowane w trybie komercyjnym, nie oznacza automatycznie, iż informacje o nich stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa. Informacje o kwalifikacjach zawodowych osób uczestniczących w projektach są standardowymi danymi zawodowymi z natury rzeczy publicznymi w branży, niezależnie od trybu realizacji projektów. Dane tego rodzaju niewątpliwie nie mogą być bezrefleksyjnie uznane za poufne bez szczegółowego uzasadnienia, którego Przystępujący nie przedstawił. Należy zauważyć, że rolą Izby nie jest natomiast domyślanie się jaką wartość gospodarczą posiadają konkretne utajnione informacje i z czego te wartości wynikają, ponieważ to wykonawca jest dysponentem tych informacji i to na nim spoczywa obowiązek wykazania poufnego charakteru zastrzeganych danych. Wymaga podkreślenia, że SmallGIS powinien mieć pełną świadomość, z czym wiąże się udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia, w szczególności, że zasadą tego postępowania jest jawność. Podobnie świadomość taką powinien mieć PAK, którego zadaniem było należycie zweryfikować zakres zastrzeżonych informacji. Jak wskazał TSUE w wyroku z dnia 17 listopada 2022 r. o sygn. akt C-54/21, instytucja zamawiająca nie może być związana samym twierdzeniem wykonawcy, że przekazane informacje są poufne, lecz musi od niego wymagać wykazania, że informacje, których ujawnieniu wykonawca ten się sprzeciwia, mają rzeczywiście poufny charakter. Tym samym nie jest właściwe traktowanie uprawnienia do zastrzeżenia określonych informacji, jako narzędzia służącego uniemożliwieniu wykonawcom konkurencyjnym oceny ofert i dokumentów składanych w postępowaniu. Stąd, wykonawcy nie powinni nadużywać tego narzędzia i ograniczać jego wykorzystanie do wypadków zaistnienia rzeczywistego zagrożenia uzasadnionych interesów i narażenia na szkodę w wyniku możliwości upowszechnienia określonych informacji, zaś z perspektywy zamawiającego – powinny być badane z wyjątkową starannością. Zamawiający przychylając się z kolei do wniosku danego wykonawcy o zastrzeżeniu określonych informacji jako tajemnica przedsiębiorstwa, winien dokonać weryfikacji prawdziwości stanowiska oferenta odnośnie charakteru (statusu) tych informacji. Weryfikacja prawdziwości stanowiska oferenta nie może odbyć się wyłącznie przez bezkrytyczne przyjęcie wyjaśnień danego wykonawcy, ale powinna być oparta obiektywnymi przesłankami, gdyż tylko na ich podstawie można zweryfikować prawdziwość subiektywnych twierdzeń wykonawcy (por. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4 kwietnia 2023 r. o sygn. akt KIO 599/23, KIO 619/23, KIO 622/23). Skład orzekający podziela w całości pogląd wyrażony przez Krajową Izbę Odwoławczą w wyroku z dnia 20 marca 2023 r. KIO 623/23, w którym Izba stwierdziła: „(…) Stąd właśnie w judykaturze ukształtował się jednolity pogląd, że o tym czy coś może stanowić prawnie chronioną tajemnicę przedsiębiorstwa przesądza nie tylko wola przedsiębiorcy utajnienia danej informacji (element subiektywny), lecz także występowanie obiektywnie akceptowanych wartości, których ochrona uzasadnia objęcie danych informacji tajemnicą. Zatem, należy podkreślić jeszcze raz, że tajemnica przedsiębiorstwa, jak każda tajemnica ustawowo chroniona, ma charakter obiektywny, nie można jej subiektywizować w oparciu jedynie o oświadczenia osób reprezentujących przedsiębiorcę, które to osoby – z istoty rzeczy – nie będą zainteresowane ujawnianiem jakichkolwiek faktów ze sfery prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, zwłaszcza w kontekście dążenia do uzyskania zamówienia publicznego i ryzykiem weryfikacji przez innych wykonawców prawidłowości interpretacji wymagań zamawiającego zawartych w SWZ, a w konsekwencji wyceny przedmiotu zamówienia. Gdyby przyjąć odmienne założenie, to tajemnicą przedsiębiorstwa byłoby wszystko, co arbitralnie dany przedsiębiorca za nią uzna, także w drodze czynności kwalifikowanych (np. poprzez zamieszczenie odpowiedniej klauzuli). Interpretacja dopuszczająca możliwość objęcia tajemnicą przedsiębiorcy informacji na podstawie wyłącznie subiektywnych deklaracji przedsiębiorcy musi być uznana za wadliwą. Przyjęcie takiego stanowiska czyniłoby bowiem fikcyjnym wynikającą z PrZamPubl jawność postępowania przetargowego, a w konsekwencji fikcyjnym byłoby prawo do rzetelnej weryfikacji poprawności wydatkowania środków publicznych przez zamawiających (…)”. Powyższy fragment, choć odnoszący się do innej kategorii dokumentów niż te zastrzegane w niniejszym Postępowaniu, ma jednak na tyle uniwersalny charakter, że znajdzie zastosowanie również w okolicznościach faktycznych tej sprawy. Zasadne jest bowiem przyjęcie, że wykonawcy ubiegający się o udzielenie zamówienia publicznego powinni liczyć się z tym, że składane przez nich podmiotowe środki dowodowe, które podlegają ocenie co do spełnienia warunków udziału w postępowaniu co do zasady będą jawne. W ocenie składu orzekającego nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie SmallGIS nie podołał wykazaniu obiektywnego znaczenia gospodarczego zastrzeganych informacji. Jak wskazano powyżej, wartość gospodarcza winna mieć wymiar obiektywny, a więc samo przekonanie o wartości posiadanych przez danego wykonawcę informacji jest niewystarczające dla jej wykazania i nie może służyć do ukrycia przed konkurencją informacji, które są niezbędne do zweryfikowania prawidłowości złożonej oferty.

Ponadto wymaga zaznaczenia, że w kwestii poufnego charakteru informacji zastrzeganych jako tajemnica przedsiębiorstwa, Przystępujący podniósł, że w związku z wykonywaniem swojej działalności podejmuje szereg działań w celu zachowania zastrzeganych informacji (jako poufne) w tajemnicy. SmallGIS wraz z pismem z dnia 28 lipca 2025 r. złożył załącznik przedstawiający wybrane fragmenty dokumentów określających stosowaną w firmie wykonawcy politykę ochrony danych poufnych oraz sposób zarządzania systemami informatycznymi. Przystępujący nie wskazał jednak jakie środki podjął w celu zachowania w poufności tych konkretnych informacji (imion i nazwisk osób skierowanych do realizacji zamówienia, nazwy projektu/usługi, nazwy podmiotu, na rzecz którego zrealizowano projekt/usługę, terminu realizacji projektu/usługi oraz pełnionej funkcji w projekcie, które realizował zespół komercyjnie), choćby przez wskazanie kręgu osób, do których ograniczył dostępność tych informacji i nie przedstawił żadnych dowodów na potwierdzenie tego, że faktycznie podjął środki w celu ochrony zastrzeżonych informacji. Należy zauważyć, że SmallGIS dopiero wraz z pismem procesowym z dnia 15 października 2025 r. przedstawił zobowiązania do zachowania poufności, jednak dowody te – jak już to wskazano we wstępnej części uzasadnienia niniejszego wyroku – powinny zostać złożone przez Przystępującego wraz z „Zastrzeżeniem tajemnicy przedsiębiorstwa”, a zatem nie mogły być przez Izbę wzięte pod uwagę przy rozpoznaniu przedmiotowego odwołania. Wymaga bowiem odnotowania, że Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 3 listopada 2020 r. w sprawie o sygn. akt KIO 2290/20 stwierdziła, iż „(…) Kwestia poparcia zastrzeżenia dowodami ma niewątpliwe niezwykle istotne znaczenie dla oceny skutecznego wykazania przez wykonawcę posiadania przez określone informację waloru tajemnicy przedsiębiorstwa. Nie sposób uznać, że wykonawca dokonał wykazania tajemnicy przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie podniesionych twierdzeń, a przedstawienie tego rodzaju dowodów nie stanowiło dla wykonawcy żadnych trudności – tak jest w szczególności, gdy chodzi o dowody na potwierdzenie podjęcia działań mających na celu zachowanie informacji w poufności (…)” (por. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 31 marca 2022 r. o sygn. akt KIO 674/22). W ocenie Izby SmallGIS nie zdołał wykazać, że podjął adekwatne środki w celu zachowania poufności w jego przedsiębiorstwie w odniesieniu do konkretnych informacji zawartych w treści Wykazu osób sporządzonego według wzoru stanowiącego Załącznik nr 11 do SWZ. W okolicznościach faktycznych rozpoznawanej sprawy, nie można bowiem uznać powoływania się przez Przystępującego na wybrane postanowienia stosowanych w jego przedsiębiorstwie polityk i procedur wprowadzających ogólną zasadę ochrony informacji poufnych i standardowe zabezpieczenia stosowane przez różnego rodzaju podmioty w obrocie gospodarczym za wystarczające wykazanie środków podjętych w celu faktycznego utrzymania zastrzeganych informacji w poufności.

Reasumując, zgodzić się należy z Odwołującym, że Przystępujący nie dokonał skutecznego zastrzeżenia informacji zawartych w Wykazie osób, tj. imion i nazwisk, nazw projektów/usług, nazw podmiotów, na rzecz których zrealizowano projekt/usługę, terminów realizacji projektu/usługi oraz pełnionych funkcji w projekcie, które realizował zespół komercyjnie, a ocena skuteczności zastrzeżeń dokonana przez PAK była w tym zakresie powierzchowna.

W świetle powyższego – w ocenie Izby – zarzut naruszenia art. 18 ust. 3 ustawy Pzp w związku z art. 11 ust. 2 u.z.n.k. zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie bowiem z przepisem art. 554 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, Krajowa Izba Odwoławcza uwzględnia odwołanie w całości lub w części, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia, konkursu lub systemu kwalifikowania wykonawców. W analizowanej sprawie stwierdzone naruszenie przepisów ustawy Pzp, może mieć istotny wpływ na wynik niniejszego Postępowania. Oczywistym jest bowiem, że w przypadku gdy mamy do czynienia z informacjami zastrzeżonymi tajemnicą przedsiębiorstwa, wykonawca zainteresowany wniesieniem odwołania co do zasady potrzebuje uzyskać dostęp do tych informacji, co w przypadku pozytywnego zweryfikowania przez Zamawiającego poczynionego zastrzeżenia dokumentów, może odbyć się jedynie w przypadku skorzystania ze środka ochrony prawnej na czynność zaniechania odtajnienia spornych dokumentów. Odmowa udostępnienia przez PAK treści Wykazu osób sporządzonego według wzoru stanowiącego Załącznik nr 11 do SWZ w całości uniemożliwiła GISPartner pełną weryfikację spełnienia przez SmallGIS warunku udziału w Postępowaniu dotyczącego zespołu osób skierowanych do realizacji zamówienia. Tym samym kiedy wykonawca otrzyma już udostępnione (tj. odtajnione) informacje będzie miał możliwość wniesienia środka ochrony prawnej w oparciu o te podstawy faktyczne, która wcześniej nie były mu znane.

Odnosząc się z kolei do zarzutów z pkt 1 i pkt 2 petitum odwołania Izba uznała, że nie zasługiwały one na uwzględnienie.

Tytułem wstępu wymaga przypomnienia, specyfika postępowania odwoławczego wyraża się przede wszystkim w zawartym w art. 555 ustawy Pzp uregulowaniu, zgodnie z którym Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. Oznacza to, że niezależnie od wskazywanego w odwołaniu przepisu, którego naruszenie jest zarzucane zamawiającemu, Izba jest uprawniona do oceny prawidłowości zachowania zamawiającego (podjętych lub zaniechanych czynności), jedynie przez pryzmat sprecyzowanych w odwołaniu okoliczności, przede wszystkim faktycznych, ale i prawnych. Mają one decydujące znaczenie dla ustalenia granic kognicji Izby przy rozpoznaniu sprawy, gdyż konstytuują zarzut podlegający rozpoznaniu (zob. m.in. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 24 sierpnia 2022 r. o sygn. akt KIO 1889/22, KIO 1891/22, KIO 1904/22). Wymogi konstrukcyjne odwołania określone w art. 516 pkt 7-10 ustawy Pzp przesądzają, że treść zarzutu nie jest ograniczona wyłącznie do twierdzeń zawartych we wstępnej części odwołania (petitum), a dotyczy również okoliczności faktycznych i prawnych zawartych w sformułowanej przez odwołującego argumentacji. Odwołanie powinno wyrażać zastrzeżenia wobec dokonanych przez zamawiającego czynności lub zaniechań, co oznacza obowiązek zaprezentowania przez odwołującego nie tylko podstawy prawnej takich zastrzeżeń, ale przede wszystkim argumentacji odnoszącej się do postulowanej oceny. Oznacza to zatem konieczność odniesienia się do wszystkich elementów stanu faktycznego, jak również podjętych czynności lub zaniechań zamawiającego w taki sposób, który pozwoli na uznanie, że podniesione zostały konkretne zarzuty wobec tych czynności lub zaniechań przypisanych zamawiającemu (tak m.in. Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 3 czerwca 2020 r. o sygn. akt KIO 401/20, KIO 403/20). Innymi słowy, na zarzut składają się nie tylko przywołanie podstawy prawnej, ale również wszystkich okoliczności faktycznych, z których odwołujący wywodzi skutki prawne, dlatego też powoływanie na późniejszym etapie postępowania odwoławczego nowych okoliczności faktycznych nie może być przez Izbę brane pod uwagę przy rozpatrywaniu zarzutów odwołania. Izba jest bowiem związana podniesionymi w odwołaniu zarzutami i wyznaczonymi przez nie granicami zaskarżenia. Jeżeli więc odwołujący na późniejszym etapie postępowania odwoławczego podnosi okoliczności, które nie zostały wyraźnie i wprost ujęte w treści wniesionego odwołania, to mogą one zostać uznane za spóźnione i to również w sytuacji, gdy odwołujący próbowałby powiązać nowe zarzuty z ogólnie opisanymi w uzasadnieniu odwołania okolicznościami faktycznymi (zob. m.in. wyroki Krajowej Izby Odwoławczej: z dnia 21 kwietnia 2023 r. o sygn. akt KIO 955/23 oraz z dnia 13 marca 2020 r. o sygn. akt KIO 431/20, a także wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych z dnia 22 maja 2024 r. o sygn. akt XXIII Zs 46/24). To na wykonawcy, będącym profesjonalistą, spoczywa ciężar przedstawienia w treści odwołania jasnych i szczegółowych zarzutów zbudowanych z dwóch warstw, tj. prawnej i faktycznej, które wyznaczają granice rozstrzygnięcia Izby, która zgodnie z dyspozycją przepisu art. 555 ustawy Pzp może orzekać wyłącznie w zakresie zarzutów zawartych w odwołaniu. Trafność powyższego stanowiska potwierdza także najnowsze orzecznictwo Sądu Okręgowego w Warszawie, który jako Sąd Zamówień Publicznych rygorystycznie przestrzega stosowania art. 555 ustawy Pzp. Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych w wyroku z dnia 18 października 2023 r. o sygn. akt. XXIII Zs 77/23 wskazał bowiem, że „(…) zarówno w postępowaniu odwoławczym przed Krajową Izbą Odwoławczą, jak i w postępowaniu skargowym przed Sądem Okręgowym – Sądem Zamówień Publicznych obowiązuje zasada kontradyktoryjności. Czynności w ramach tychże postępowań inicjowane są przez strony i uczestników. To właśnie czynności stron, uczestników kreują zakres rozpoznawanej sprawy. Krajowa Izba Odwoławcza nie jest strażnikiem całości postępowania w sprawie zamówienia publicznego, nie może też wykazywać inicjatywy na rzecz którejkolwiek ze stron (…); (…) Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu (art. 555 ustawy PZP). Postępowanie odwoławcze przed Krajową Izbą Odwoławczą nie ma charakteru całościowego postępowania kontrolnego, obejmującego ogólną prawidłowość przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przez zamawiającego, a Izba jest władna badać ściśle konkretnie te kwestie, które zostały jej poddane przez Odwołującego, a następnie zmodyfikowane uwzględnieniem odwołania przez Zamawiającego i sprzeciwem Przystępującego – i tak przedstawiony jej zakres zaskarżenia i zarzutów poddać konfrontacji z regulacją art. 554 ust 1 pkt 1 ustawy PZP oraz art 555 ustawy PZP (…)”. Sąd Zamówień Publicznych z całą mocą podkreślił, że niedopuszczalne jest orzekanie przez Izbę w zakresie niespornym oraz co do zarzutów niezawartych w odwołaniu. Krajowa Izba Odwoławcza nie jest bowiem uprawniona do dowolnego zakresu rozpoznania odwołania (ustalenia substratu zaskarżenia), gdyż w systemie środków ochrony prawnej na gruncie ustawy Prawo zamówień publicznych dysponentem odwołania jest odwołujący, a także zamawiający (uznając bądź nie zarzuty odwołania) oraz jego uczestnicy (korzystając z prawa do wniesienia sprzeciwu). Stąd orzekanie przez Izbę w zakresie nieobjętym sprzeciwem, a zatem w zakresie niespornym jest niedopuszczalne. Również orzekanie co do zarzutów niezawartych w odwołaniu jest niedopuszczalne (por. wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych z dnia 9 maja 2024 r. o sygn. akt. XXIII Zs 16/24). Ponadto zaznaczenia wymaga, że zasada wynikająca z art. 555 ustawy Pzp nie doznaje wyjątku i ma kluczowe znaczenie przy interpretacji art. 534 ust. 1 ustawy Pzp i art. 535 ustawy Pzp. Zgodnie z art. 534 ust. 1 ustawy Pzp strony i uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Z przepisu tego wywieść należy zasadę, że ciężar dowodu spoczywa na odwołującym, który z okoliczności sprecyzowanych w odwołaniu chce wywieść określone skutki prawne. Z kolei art. 535 ustawy Pzp stanowi, że dowody na poparcie swoich twierdzeń lub odparcie twierdzeń strony przeciwnej, strony i uczestnicy postępowania odwoławczego mogą przedstawiać aż do zamknięcia rozprawy. W konsekwencji o ile dowody na mocy art. 535 ustawy Pzp odwołujący może przedstawiać aż do zamknięcia rozprawy, o tyle okoliczności, z których chce wywodzić skutki prawne musi uprzednio zawrzeć w odwołaniu, pod rygorem ich nieuwzględnienia z urzędu przez Izbę na mocy art. 555 ustawy Pzp. Należy rozgraniczyć bowiem okoliczności faktyczne konstytuujące zarzut, czyli określone twierdzenia o faktach, z których wywodzone są skutki prawne, od dowodów na ich poparcie (zob. m.in. wyroki Krajowej Izby Odwoławczej: z dnia 5 stycznia 2022 r. o sygn. akt KIO 3600/21, z dnia 31 stycznia 2020 r. o sygn. akt KIO 113/20 oraz z dnia 12 września 2022 r. o sygn. akt KIO 2227/22). Tym samym skład orzekający odniósł się do zarzutów z pkt 1 i pkt 2 petitum odwołania w takim zakresie, w jakim została przestawiona odpowiadająca im argumentacja poparta okolicznościami faktycznymi i ocenę prawną. W niniejszej sprawie nie mogły być wzięte pod uwagę ani wszelkie nowe okoliczności faktyczne podniesione przez GISPartner dopiero w piśmie procesowym z dnia 30 października 2025 r. oraz na rozprawie, jako de facto precyzowanie zarzutów odwołania po upływie zawitego terminu na jego wniesienie, ani zgłoszone dla wykazania tych faktów dowody.

Wymaga odnotowania, że zarzut naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy Pzp w związku z art. 16 ustawy Pzp został oparty o interpretacje Odwołującego, które nie mają potwierdzenia w literalnej treści SWZ. Argumentacja zawarta w uzasadnieniu zarzutu z pkt 1 petitum odwołania sprowadza się bowiem do tezy, zgodnie z którą usługi podane przez Przystępującego w Wykazie usług jako odnoszące się do wyrobisk, należy rozpatrywać przez pryzmat uregulowań art. 6 pkt 17 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1290 ze zm.; dalej: „u.p.g.g.”), który definiuje pojęcie „wyrobiska górniczego”. Tymczasem w treści postanowienia Rozdziału IX ust. 2 pkt 4 i. SWZ na próżno szukać jakiejkolwiek referencji do u.p.g.g. Także w żadnej innej części SWZ Zamawiający nie odsyła do wskazanego przez GISPartner pojęcia z u.p.g.g. Nie sposób więc zgodzić się z Odwołującym, że PAK winien oceniać doświadczenie wykonawcy w zakresie wykonanych usług poprzez pryzmat przywołanego przez wykonawcę art. 6 pkt 17 u.p.g.g. Ponadto, istotny dla rozstrzygnięcia zarzutu rzekomego braku wykazania przez SmallGIS spełniania warunku udziału w Postępowaniu, o którym mowa w Rozdziale IX ust. 2 pkt 4 i. SWZ był również fakt, że GISPartner w ogóle nie ustosunkował się w treści odwołania do kwestii wezwania Przystępującego do złożenia wyjaśnień w zakresie pozycji nr 1 i nr 2 Wykazu usług oraz odpowiedzi udzielonej przez SmallGIS.

Należy wskazać, że w orzecznictwie wskazuje się na literalne (wprost) odczytywanie treści warunków udziału w postępowaniu. Warunki udziału w postępowaniu podlegają w pierwszej kolejności wykładni językowej, która polega na ustalaniu znaczenia tekstu przez odwołanie się do kontekstu językowego terminów, zwrotów czy wyrażeń zawartych w SWZ. Innymi słowy, ocena wymagań określonych przez zamawiającego w SWZ dokonywana jest poprzez ustalenie językowego znaczenia, sensu postanowień opisujących warunki udziału w postępowaniu (por. m.in. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 27 kwietnia 2023 r. o sygn. akt KIO 1041/23). Dla zrozumienia czego wymaga zamawiający wystarczająca jest znajomość reguł sensu języka. Jeżeli na gruncie języka potocznego można przypisać wyrażeniom użytym w SWZ kilka znaczeń, to należy wybrać takie znaczenie, które jest najbardziej oczywiste. Tak więc wymagania, które określa zamawiający wynikają wprost z literalnego brzmienia ogłoszenia i SWZ (por. wyrok Sadu Okręgowego w Warszawie z dnia 7 października 2008 r. o sygn. akt XXIII Ga 446/08, wyroki Krajowej Izby Odwoławczej: z dnia 30 września 2020 r. o sygn. akt KIO 1927/20, z dnia 5 października 2021 r. o sygn. akt KIO 2427/21 oraz z dnia 1 września 2023 r. o sygn. akt KIO 2445/23). Tym samym ocena spełnienia wymagań winna zostać dokonana w oparciu o literalne brzmienie ukształtowanych przez zamawiającego wymagań co zapobiega jakiejkolwiek uznaniowości na etapie oceny wykazania spełnienia warunków udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Należy zatem odrzucić interpretacje oparte na intencjach, dorozumianym znaczeniu w obliczu danej sprawy o udzielenie zamówienia publicznego czy założeniach czynionych na potrzeby oceny (por. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 28 sierpnia 2018 r. o sygn. akt KIO 1612/18). Nie jest dopuszczalna jakakolwiek modyfikacja warunku udziału w postępowaniu po upływie terminu składania ofert czy też jego interpretacja oparta na niewyartykułowanych w dokumentach zamówienia intencjach zamawiającego (por. wyroki Krajowej Izby Odwoławczej: z dnia 21 czerwca 2022 r. o sygn. akt KIO 1437/22, z dnia 4 marca 2022 r. o sygn. akt KIO 434/22 oraz z dnia 30 września 2020 r. o sygn. akt KIO 1927/20).

Wymaga odnotowania, że PAK nie zdefiniował w dokumentach zamówienia pojęcia naziemnego wyrobiska. Sporny warunek udziału w Postępowaniu w zakresie zdolności technicznej lub zawodowej został zakreślony przez Zamawiającego dość ogólnikowo, co należało rozumieć w ten sposób, że jego zakres został podany szeroko. W konsekwencji przyjęcie zaprezentowanej przez GISPartner zawężającej wykładni na etapie oceny spełniania warunków udziału w Postępowaniu, tj. odnoszącej się do definicji wyrobiska górniczego z art. 6 pkt 17 p.p.g. jest – zdaniem Izby – niedopuszczalne, gdyż prowadzi do nieuzasadnionego ograniczenia dostępu wykonawcy do zamówienia i naruszenia przy tym zasady uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców. Postanowienia SWZ w zakresie omawianego warunku mają charakter ostatecznych i wiążą zarówno PAK, wykonawców biorących udział w Postępowaniu jak i Izbę. Zamawiający po otwarciu ofert nie mógł odstąpić od określonego w SWZ sposobu weryfikacji zdolności podmiotowej wykonawcy (por. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 12 sierpnia 2022 r. o sygn. akt KIO 1879/22). Niezależnie od powyższego wymaga podkreślenia, że nawet gdyby uznać, iż treść postanowienia Rozdziału IX ust. 2 pkt 4 i. SWZ nie jest jednoznaczna i dopuszczalna jest interpretacja spornego warunku udziału w Postępowaniu przedstawiona przez Odwołującego (którą na obecnym etapie GISPartner w sposób nieuprawniony próbuje narzucić PAK), to należy pamiętać, że wszelkie niejasności w treści dokumentów zamówienia sporządzonych przez Zamawiającego powinny być tłumaczone na korzyść wykonawców i nie mogą one powodować dla nich negatywnych skutków (por. m.in. wyroki Krajowej Izby Odwoławczej: z dnia 14 września 2022 r. o sygn. akt KIO 2249/22, KIO 2250/22 oraz z dnia 25 stycznia 2024 r. o sygn. akt KIO 4/24, a także wyrok Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 18 marca 2015 r. o sygn. akt III Ca 70/15 i wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 10 maja 2017 r. o sygn. akt VIII Ga 43/17). Postulat wykładni niejasnych postanowień SWZ na korzyść wykonawcy wynika z zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, o których mowa w art. 16 pkt 1 ustawy Pzp. Z kolei jeśli Odwołujący miał wątpliwości w zakresie tego jak należy rozumieć wyżej wymieniony warunek, to – uwzględniając zawodową staranność wymaganą od profesjonalisty (art. 355 § 2 k.c. w związku z art. 8 ust. 1 ustawy Pzp) – powinien co najmniej, przy wykorzystaniu możliwości wynikającej z art. 135 ust. 1 ustawy Pzp, zadać w tym zakresie PAK pytanie celem uzyskania wyjaśnienia, jednak tego nie uczynił (zob. m.in. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 29 kwietnia 2022 r. o sygn. akt KIO 1001/22; por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2014 r. o sygn. akt: IV CSK 626/13 oraz wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 28 lutego 2018 r. o sygn. akt: VIII Ga 554/17). Nie można również tracić z pola widzenia, że zgodnie z literalnym brzmieniem warunku udziału w Postępowaniu, o którym mowa w Rozdziale IX ust. 2 pkt 4 i. SWZ, Zamawiający wymagał, aby co najmniej jedna usługa/projekt dotyczył „opracowań związanych z wykorzystaniem danych satelitarnych do określenia naziemnych wyrobisk lub miejsc odkrywkowej eksploatacji kopalin”. PAK postawił więc sporny warunek udziału w Postępowaniu w sposób alternatywny, natomiast GISPartner w treści odwołania w ogóle nie odniósł się do wymogu miejsc odkrywkowej eksploatacji kopalin i nie przedstawił żadnej argumentacji w przedmiocie ewentualnego braku spełnienia przez referencyjne usługi tego wymagania.

W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 128 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy Pzp w związku z art. 16 ustawy Pzp należy wskazać, że GISPartner poprzestał wyłącznie na twierdzeniu zawartym w petitum odwołania. Odwołujący nie przedstawił w zakresie tego zarzutu żadnego uzasadnienia (ani faktycznego, ani prawnego), a zatem nie został on skutecznie postawiony. W tym miejscu konieczne jest przypomnienie, że Izba w ramach środków ochrony prawnej ocenia czynności Zamawiającego pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa i jest związana podniesionymi w odwołaniu zarzutami oraz wyznaczonymi przez nie granicami zaskarżenia. Znamienne jest, że nie jest rolą składu orzekającego poszukiwanie argumentów na uzasadnienie podniesionych przez Odwołującego twierdzeń. Muszą być one przez wykonawcę przedstawione i szczegółowo uzasadnione w treści odwołania. W związku z powyższym argumentacja w przedmiocie zarzutu z pkt 2 petitum odwołania przedstawiona przez GISPartner dopiero w piśmie procesowym z dnia 30 października 2025 r. – zgodnie z art. 555 ustawy Pzp – pozostaje poza kognicją Izby w niniejszej sprawie.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku na podstawie art. 557 i 575 ustawy Pzp oraz § 7 ust. 2 pkt 1, § 7 ust. 3 w związku z § 5 pkt 1 i pkt 2 lit. b) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437, dalej: „rozporządzenie w sprawie kosztów”).

Zgodnie z art. 575 ustawy Pzp strony oraz uczestnik postępowania odwoławczego wnoszący sprzeciw ponoszą koszty postępowania odwoławczego stosownie do jego wyniku. Jak stanowi § 7 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kosztów w przypadku uwzględnienia odwołania przez Izbę w części, koszty ponoszą odwołujący i zamawiający, jeżeli w postępowaniu odwoławczym po stronie zamawiającego nie przystąpił żaden wykonawca albo uczestnik postępowania odwoławczego, który przystąpił do postępowania po stronie zamawiającego, nie wniósł sprzeciwu wobec uwzględnienia przez zamawiającego zarzutów przedstawionych w odwołaniu w całości albo w części. Zgodnie z § 7 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kosztów w takim przypadku Izba rozdziela wpis stosunkowo, zasądzając odpowiednio od zamawiającego albo uczestnika postępowania odwoławczego wnoszącego sprzeciw na rzecz odwołującego kwotę, której wysokość ustali, obliczając proporcję liczby zarzutów przedstawionych w odwołaniu, które Izba uwzględniła, do liczby zarzutów, których Izba nie uwzględniła. Z kolei zgodnie z pkt 2 tego przepisu Izba rozdziela koszty, o których mowa w § 5 pkt 2, w sposób określony w pkt 1 lub znosi te koszty wzajemnie między odwołującym i odpowiednio zamawiającym albo uczestnikiem postępowania odwoławczego wnoszącym sprzeciw.

W przedmiotowej sprawie skład orzekający rozdzielił wpis stosunkowo, obliczając proporcję liczby zarzutów przedstawionych w odwołaniu, które Izba uwzględniła, do liczby zarzutów, których Izba nie uwzględniła. Koszty wynagrodzenia pełnomocników skład orzekający na podstawie § 7 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia w sprawie kosztów zniósł wzajemnie między Odwołującym i Zamawiającym.

Przewodnicząca:.......................................................